23/7/2011-31/7/2011
We zijn nu in Oekraine, het eerste deeltje van onze trip is eigenlijk heel goed gegaan. Onze jeep doet het goed, ook zo goed geladen, als een beestje die blij is dat hij eindelijk uit de stal kan komen.
Van Duitsland hebben we niet veel gezien, dat was ook niet echt de bedoeling. We hebben onderweg wel een depot gevonden van de gasveren die ons dak naar boven moeten houden. Deze waren ietsje te licht geworden nu ons dak vol ligt met het wiel, de zonnepanelen, de zandplaten. Dus Jo was super gelukkig dat hij de veren eindelijk had die hij niet in België kon vinden.
Onze eerste stop was in Polen bij Marleen, Johan, Pieter en Ruben. Het deed ons heel veel plezier en we waren blij een adresje te hebben waar we super ontvangen werden na het lastige vertrek en afscheid in België.
We zijn verder gereden richting Krakow, waar we overnacht hebben en de sfeer eens opgesnoven hebben.
Ons jeepke in het centrum van Krakow.
De grens van Polen en Oekraine liep niet zo vlot, we hebben ongeveer 6 uur moeten wachten. Dat gaf ons natuurlijk wel de mogelijkheid een babbeltje te slaan met de mensen die achter ons stonden en we werden ineens uitgenodigd om bij hen te overnachten. We waren heel blij want tegen dat we de grens over waren was het al nacht.
Anna, Viktor, Sofia & Tomaz
Het was een heel warm onthaal, we hebben ook samen met hen Lvov verkend, volgens de trotter het 'best bewaarde geheim van Europa' erkend door UNESCO werelderfgoed. Het is ook een heel mooi en gezellig stadje.
Cheftzenco.
Onze tweede nacht in oekraine zijn we van de grote baan gereden om een slaapplaatsje te zoeken, we zijn terecht gekomen in een piepklein boeredorpje. We waren gestopt voor een huisje om te vragen of we er rechtover konden staan om te slapen, dat bleek een kruidenierszaakje te zijn. Geen enkel probleem natuurlijk om er te slapen, ze waren verbaasd met ons bezoek een beetje later waren we de attractie van de avond en alle kinderen, mannen en vrouwen hadden zich in het winkeltje verzameld. Een man (Bogda) heeft Jo laten proeven van bier met gedroogde vis onder groot plezier van alle toeschouwers.
Toen we een beetje later in ons jeepke lagen kwam bogda kloppen op het raam ‘Jo come, come’ toen jo enkele keren zei, ‘no,no, I am asleep’ ging hij weg. Wanneer hij ongeveer een uur later terug op het raam van kwam kloppen verschoten we natuurlijk. En deze keer gaf hij niet af, Jo is uiteindelijk uit de jeep gekropen en daar stond hij met een bord pasta met 2 vorken. De hele nacht niet meer geslapen van’t verschieten.
Kamianets' Podil's kyi
Volgende dag zijn we naar een stadje gereden, een omweg maar het zou de moeite moeten zijn.
Het was een mooi stadje, rustig om eens rond te lopen maar kasteel was een beetje als t Gravensteen dus dat kennen we al hé.
Maar eindelijk is de zon beginnen schijnen, na een week regen onderweg was dat wel heel leuk.
Onderweg naar daar hebben we wel 2 boetes gehad, Jo heeft wel kunnen afdingen maar we hebben toch nog de eerste keer 25 euro betaald en de tweede keer 10 euro. De derde zijn we gewoon voorbij gereden. De politie staat hier achter iedere hoek .
We hebben de weg gevraagd aan een Okerains koppel, en ze hebben ons ineens enkel honderden kilometers onder hun hoede genomen, we waren ook bij hen uitgenodigd maar dat was in Kiev dus een beetje te ver uit de route.
We gingen onderweg nog een stadje bezoeken maar we waren beiden een beetje door elkaar geschud van de hobbelige weg en we hebben dan maar gekozen voor een terrasje.
Het landschap de eerste dagen leek een beetje op de vlaamse ardennen, veel velden en bosjes groen er tussen. Dat we in Oekraine zijn dat is zeker te zien aan de vele oude lada’s die tussen de splinternieuwe auto’s rijden
en de verkeersborden kunnen we helemaal niet meer lezen.
Tijdens het rijden passeerden we een kleine panda 4x4
met 4 reservewielen op het dak en ‘from Italy to China’ het is een zotte italiaan die van italie naar china rijdt in zijn eentje in een kleine panda.
We zijn gestopt en hebben samen overnacht in het veld, een prachtig landschap tussen de lavendel.
De boer kwam langs en heeft ons verse melk van de koe gegeven.
Ik heb ook voor het eerst onze douche uitgeprobeerd en dat was super!
Op aanraden van het Oekrains koppel die ons de weg getoond heeft zijn we afgezakt naar het zuiden volgens hen een betere route. We waren snel overtuigd, dan konden we nog eens zwemmen in de zwarte zee.
We zijn afgeweken van de hoofdbaan en een stuk afgesneden langs binnen, het was een prachtige weg, tussen de zonnebloemvelden en de kleine dorpjes.
Op goed geluk zijn we een baantje opgereden naar de zee, en tot onze grootste verbazing vonden we daar een leuke camping.
Onze jeep parkeerden we op het strand en niet veel later kwamen onze buren kennis maken, het ware Russen van Moermansk, het uiterste noorden van Rusland, Jo heeft zijn er zijn eerst Vodka ervaring op zitten.
Max, Valer en Helena.
Dankzij hun zoon Max die engels kon was de conversatie toch nog goed. We zijn zelf uitgenodigd om bij hen te komen winter vissen op het ijs. Dat willen we ook wel eens proberen.
We hebben heerlijk geslapen op het strand met het geluid van de zachte golven en het maanlicht op het strand. De verleiding was groot om hier nog een nachtje te blijven.
Verder gereden richting grens van Rusland die we normaal morgen zouden oversteken maar Jo heeft net gemerkt dat zijn schokdemper vooraan lekt, dus we gaan nu morgen eerst op zoek gaan naar een nieuwe want zo kunnen we niet door Kazakstan.
Lees verder...
